Leylandi Fidanı Yetiştirciliği

Leylandi Yetiştirciliği

Leylandi, melez servi olarak da bilinen bir çit bitkisidir. Bu bitki 1888 yılında İngiltere’de tesadüfen bulunmuş bir bitkidir. İki ayrı tür olan Monterey Servisi ve Alaska Sediri’nin doğal yollar ile çaprazlanması ile ortaya çıkmıştır. Latince “Cupressocyparis Leylandi” olarak adlandırılan bu çit bitkisinin anavatanı olarak İngiltere’nin Güney Galler eyaleti gösterilebilir.

Leylandi, benzeri bitkilerin aksine dalları kesildiğinden ya da yağmurdan sonra etrafa ferahlatıcı ve kendine özgü bir koku yayar. İyi güneş alan yerlerde maksimum büyüme gösterir ve kısmen de olsa gölgeye tahammülü vardır. Nemli ortamlarda ise oldukça çabuk büyüyen leylandi bitkisinin fidanının yetiştirilmesi sırasında bazı metotlar takip edilmelidir.

Leylandi Fidanı Nasıl Yetiştirilir?

Leylandi fidanı yetiştiriciliği için birkaç yöntem bulunmaktadır. Bu yöntemlerden ilkinde 15 cm uzunluğundaki anaç bitkiden kesilen dallar, kum ve toprak karışımı ile dikilir. Nemli ortamda ya da seralarda üretim gerçekleştirilir. Leylandi yetiştiriciliği için tercih edilen bir diğer yöntem ise tohumdan yetiştirmedir. Ancak bu yöntem diğer yönteme göre daha zor ve zahmetli olması nedeniyle çok fazla tercih edilmemektedir. Bu nedenle bahsettiğimiz ilk yöntem daha çok rağbet görmektedir.

Leylandi fidanları yaklaşık olarak dört yıl içerisinde satılacak boyuta ulaşır ve pazarlanırlar. Bu bitkilerin çok büyük etki yaratan bir zararlısı yoktur. Ancak yaprak kurduna rastlanabilmektedir. Yine enfeksiyon olarak ise mantar görülebiliyor. Eğer bakımları olması gerektiği gibi yapılırsa ve uygun koşullarda yetiştirilirse tamamına yakını sorunsuz bir şekilde büyür ve gelişir.

Leylandiler suyu çok fazla seven bitkilerdir. Bu nedenle genişçe açılan çanak içerisine taşıncaya kadar su doldurulur. Yaz aylarında günde 2-3 kez, kış aylarında ise haftada bir kez sulanmaları yeterlidir. Bu bitkilerin budamasına da dikkat edilmeli ve en fazla ana gövdeye bir karış kalacak kadar budanmalıdır.